Leuk stuk. Niet alles nieuw, maar het kan niet vaak genoeg worden gezegd want het lijkt alsof het maar slecht doorkomt.
Wellicht speelt daarin mee – en da’s iets wat ik hier nog mis – de ontnuchteringsvraag: bén jij als overheidsdienst wel zo interessant voor burgers? Die omdraaiing van zender naar gesprekspartner heeft immers tot gevolg dat het bijzonder ontnuchterend kan werken als mensen geen behoefte aan een gesprek met jou hebben. Terwijl je toch altijd zoveel náár hen communiceerde. Dat kan een koude douche opleveren.
Even voor de duidelijkheid: voorgaande zegt niet per definitie iets over noodzakelijkheid. Met de belasting zullen niet veel Nederlanders met plezier in gesprek gaan. Toch is ze noodzakelijk. Maar beleidsafdelingen kunnen zich achter de oren krabben.
Wat ik – terzijde – leuk vind, is dat het pleidooi voor de allround communicator – brede kennis, ervaring en verstand van (nieuwe) media en communicatie – een mooie kans zou moeten zijn voor ouderen, mits zij een beetje met de tijd mee gingen. Kennis van nieuwe communicatie is sneller en eenvoudiger opgedaan dan het (onmogelijk kunnen) inlopen van kennis en ervaring.